İPEK'in hayatımıza katılacağını öğrenme hikayemiz :)

Güzel kızımız Nil'imizi dünyaya getirip ele avuca gelir hale getirebildiğimizden beri 2. çocuk baskısı sürekli üzerimizdeydi. Özelikle ebeveynlerimiz Nil'i yalnız bırakmamamız ve onu kardeşi olma mutluluğundan mahrum bırakmamamız için oldukça fazla baskı yapıyorlardı. İlk başlarda bu baskıları kulak ardı etmek oldukça kolay oldu gezmeyi ve hayatını yaşamayı seven kocişle benim için :) Tek çocuğu istediğimiz hayat standartlarına oturtmuş dilediğimiz hayatı onunla yaşayabilmek için hem özveride bulunmuş hem de Nil'imizi ona göre yetiştirmiştik. Yani bizim için herşey yolunda ve olması gerektiği gibiydi ben anneydim, kocişte baba :)
Bu düşüncelerle Nil'i getirdiğimiz 5 yaşından itibaren suların akış yönü biraz tersine döndü, etrafındaki tüm arkadaşlarının ve biricik kuzeninin kardeşi olması Nil'i kardeş isteğine itti ve bugüne kadar tüm baskı ve söylemlere kulak tıkayan bizler anne ve baba olarak Nil'in bu isteğine gelecek yaşantısını da düşünerek kayıtsız kalamadık, gelgitlerle dolu düşünme dönemimizin sonunda da bir bebek daha dünyaya getirmeye karar verdik.
Ailemize yeni katılacak üye çekirdek ailemiz dışındaki herkes için sürpriz olacaktı çünkü ailelerimize heveslenmemeleri için asla bu fikrimizi açıklamamaya karar vermiştik.
Nisan ayı bizim aile için çok özeldir ben zaten çok severim çünkü 4 Nisan doğumluyum ve 24 Nisan da da canım kızımızı dünyaya getirmiştim, bu sene de 6 Nisan pazar günü için kızımla ortak Nil 6, Nilay 33 yaşında partisi hazırlamaya karar verdik. Ailemize yeni katılacak olan üyemizin haberini almayı da bugüne kadar gerçekleştirebilirsek ailelerimize ve dostlarımıza bu güzel günde müjdeli haberi verebilirdik :)
4 Nisan sabahı uyandığımda içim kıpır kıpırdı, bebişten bir haber yok ama kalbi kalbimde atmaya başladı mı başlamadı mı bunu öğrenebilmem için de parti öncesi son gündü. Cesaretimi topladım ve sabahki doğum çekimimin ardından bir laboratuara giderek gebelik kan testi yaptırmak istediğimi söyledim çünkü zaman kaybetmemeli ve en doğru sonuca hızla ulaşmalıydım. Kanımı verdim, hatta hemşireye özellikle dikkat etmesini kolumun morarmaması gerektiğini çünkü sonuç negatif çıkarsa eşime test yaptırdığımı söylemeyeceğimi belirttim. Heyecanla verdiğim kanın ardından içim daha da bir kıpır kıpır olmuştu sonuçların 2 saat sonra çıkacağını öğrendikten sonra kafamı dağıtmak için hemen Nil'imi okuldan almaya gittim. Tam okul kapısından içeri girecektim ki laboratuardan aradılar sonucunuz çıktı mail attık dediler, tabi tez canlı ben hemen sordum nasıl sonuç hamilemiyim? Laborantın cevabı üzgünüm telefonda bu şekilde bilgi veremiyorum siz sonuçlarınıza bakınız. Hemen maillerimi kontrol ettim ve evet mail gelmişti, belgeyi açtım…………………….
Ben türk filmlerinde olduğu gibi negatif veya pozitif yazacak diye bir sonuç beklerken karşıma sayılar çıktı ve evet karşımdaki değer 1. trimester 5. hafta ile uyumlu idi. Önce inanamadım hemen laboratuarı tekrar aradım çıkan görevliye ben anlamadım yani şimdi hamilemiyim diye sordum bayan gülüyordu evet Nilay hanım tebrik ederiz :)
Ve dünyalar benim olmuştu 33. yaşgünümün en güzel en özel hediyesi hayatımıza katılacak yeni yavrumuzun haberini almak olmuştu benim için. Hemen Nil'imi okuldan aldım ve eve döndüm.
Akşama kociş bizi yemeğe götürecekti hazırlanmalı ve bu güzel haberi vermek için bir plan yapmalıydım :) Derken akşam oldu ve çekirdek aile olarak yemeğe çıktık. Kocişim elindeki mönüyü incelerken işi yüzsüzlüğe vurup ee nerede benim hediyem diye sordum birden afalladı ama 6'sında kutlayacağız ya o gün vereceğim dedi, bense iyice oynadım ama benim doğumgünüm bugün hediyesiz olur mu dedim, baktım mahçubiyet tavanda daha fazla dayanamadım…
Sen bana hediye almamışsın ama bak bu benden sana hediye olsun ozaman dedim ve test sonucu önüne ittim. Baktı baktı baktı benim gibi önce anlamadı, sonra anladı, gülmeye başladı, hamile misin yani dedi, ardından da yemek siparişlerini almak için başına gelen garsona hamile benim eşim hamileymiş diye bağırmaya başladı :))))
Yemek mi yedik yemek mi bizi yedi anlamadık ama sürekli güldük ve mutluyduk. İşin biraz ciddiye binmesi ikimizi tedirgin etse de istediğimiz ama bir türlü cesaret edemediğimiz 4 kişilik aile rüyamız gerçek olacaktı…
Ve şimdi sıra bu güzel haberi 2 gün içimizde tutup doğumgünü partimizde herkesle paylaşmaktı. Doğumgünümüz ne kadar ortak konseptle hazırlansa da tabii ki Nil için yapılıyordu ve Nil'in büyüme serüvenini anlatan bir slayt show hazırlamak en keyifle yaptığım kısımdı. İnsanlara tek tek söylemek yerine slayt gösterimizin sonuna son bir sayfa ekledim Nil'in elinde tuttuğu bir çiçekle çekilmiş fotoğrafının yanına "Dün küçük bir çiçeği tutan ellerimin yarın kardeşimi tutacağını mutlulukla bildiriyor, BEN ABLA OLUYORUMMM" yazdım. Tabii bu andan sonra herkes Nil'i de tebrik edeceği için de öncelikle ona bu güzel haberi vermemiz gerektiği aklıma geldi. Partiden bir gece önce birlikte yatağa girdik üçümüz ve Nil'e anlatmaya başladık. O çok istediği kardeşin ettiği dualar sonucu artık karnıma geldiğini ve büyümeye başladığını söyledik çok ama çok heyecanlandı kızmıymış anne diye sordu bilmiyorum annecim dedim bunu biraz daha büyüyünce öğrenebileceğiz, inşallah kızdır diyerek uykuya daldı ve ertesi sabah heyecanla uyandı.
Bebek haberini kimseye söylememesini sıkı sıkı tembih ettik, bu bizim aile sırrımız dedik ve slayt gösterisini izlettirip sonunda yazan yazıyı okuduk tüm sürece hakim olarak heyecanla partimize gittik.
Ve keyifle bizden böylesi bir sürpriz beklemeyen herkesin şaşkınlıklarını, gözyaşlarını, mutluluklarını izledik….
İşte böyle bizim İpek Böceğimizin dünyaya geliş hikayesini öğrenmemiz ve sevenlerimizle paylaşmımız…